Alle excuses de deur uit!
Excuses, om niet..... Overal hoor ik ze en zie ik, dat die excuses zoveel mensen tegenhoudt in wat ze zo graag willen of eigenlijk zouden moeten doen.
Laat ik eens een voorbeeld noemen, zodat jullie weten wat ik bedoel. Nog maar een paar dagen geleden had ik een gesprek met iemand die me vertelde hoe ze eigenlijk zo graag wat kilo's minder zou willen, maar ze gaf eigenlijk de moed al op voordat ze ook maar begonnen was met maatregelen nemen, om dan ook echt wat minder te gaan wegen.
Want "ik ben altijd al zo geweest", "het kost zoveel moeite", "dat houd ik toch niet vol", "dan kan ik niet meer genieten"..... Dit is maar een greep uit wat ik vaak hoor en het zal jullie misschien ook wel bekend voorkomen. Wanneer ik dit hoor denk ik de laatste tijd steeds vaker: "hoe graag wil je het eigenlijk?". Wel grappig. Ik zat laatst een programma te kijken, waarin Ellemieke Vermolen werd geïnterviewd over haar nieuwe boek, dat over gezond eten en leven gaat. Degene, die het programma presenteerde vertelde Ellemieke, dat ze zelf ook graag zo slank, fit en gezond wilde zijn en hoe ze dat toch deed. Toen Ellemieke als antwoord vroeg "hoe graag wil je dat echt?", toen moest de presentatrice even nadenken en ik zat met een glimlach op de bank, want dat omschreef precies wat ik altijd denk.
Om met het eerste excuus, wat ik zonet noemde, te beginnen: "ik ben altijd al zo geweest". Natuurlijk, dat kan, maar heel vaak wordt er dan vanuit gegaan, dat dat zo is, omdat je lichaam nu eenmaal wat flinker is, je nu eenmaal wat zwaardere botten hebt (ook een hele leuke) en omdat je jezelf gewoon nog nooit slank gezien hebt.
Zou het in dat geval misschien zo kunnen zijn, dat wanneer je heel eerlijk naar je eet- en leefgewoonten kijken, je domweg gewoon nooit gezond gegeten en geleefd hebt? Het zal de eerste keer niet zijn, dat een familie van generatie op generatie zodanige gewoonten heeft, dat een overgewicht een logisch gevolg is. Ook niet zo gek, dat je jezelf niet slank en fit kunt voorstellen, maar dat wil niet zeggen dat het niet kan. Wat dat betreft ben je nooit te oud om te leren en kan je lichaam prima veranderen, wanneer je je leefgewoonten maar aanpast.
Het tweede excuus: "het kost zoveel moeite". Tja, dat koken met verse ingrediënten meer tijd kost, dat klopt zeker. Je bent nu eenmaal wat langer bezig met het snijden van groenten, maar je kunt het jezelf wat gemakkelijker maken door voorgesneden groenten te kopen en zeg nu zelf: hoe lekker is het, wanneer je na "al die moeite" kunt gaan genieten van een heerlijk maaltje, wat je helemaal zelf gemaakt hebt? Dat je kunt genieten van een maaltijd zonder allerlei toevoegingen, waarvan je de herkomst niet weet en gewoon weet, dat wat je eet lekker vers is?
Maak er wat meer tijd voor en zie de tijd in de keuken niet als werk, maar ontspan en geniet ervan! Probeer recepten uit en kijk wat bij je past. Wie weet wat voor lekkers je ontdekt en geloof me, wanneer je weer lekker vers gaat koken, proef je je eten weer, zoals eten bedoeld is.
Nog zo'n mooie: "dat houd ik toch niet vol". Wanneer je je steeds beter, fitter en minder moe voelt, wil je toch niet anders meer? Waarom zou je het niet volhouden? Dit vind ik vaak zo jammer, want hoe meer jij tegen jezelf zegt, dat je iets niet kunt, hoe meer je ervan uit kunt gaan, dat je het inderdaad niet kunt. Wat dat betreft zijn onze gedachten een raar iets. Sommige mensen praten zichzelf al de mislukking in, terwijl ze iets prima zouden kunnen.
Natuurlijk is het aanpassen van gewoonten, die je vaak al jaren of zelfs een heel leven hebt, niet gemakkelijk en zal het overstappen met vallen en opstaan gaan. Maar, wanneer je heel eerlijk bent, kan het bijna niet anders dan dat je je beter voelt en uiteindelijk ook gaat afvallen wanneer dat nodig is. Laat dat een reden zijn, om het wel vol te houden.
Wanneer ik mezelf even als voorbeeld neem: sinds 3 jaar ben ik amper nog verkouden, allerlei vage kwaaltjes zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik heb de energie van een 20-jarige, al ben ik inmiddels toch echt 43 jaar oud. Mijn overtollige kilo's zijn weg en het kost me geen enkele moeite om op gewicht te blijven. Voor mij is dat meer dan reden genoeg, om mijn nieuwe gewoonten vast te houden. Betekent dat, dat ik nooit meer uit de bocht vlieg met een pizza, patat of een wit bolletje met hagelslag? Zeker niet, maar dat zijn uitzonderingen, waar ik af en toe gewoon lekker van geniet en nadat ik lekker genoten heb, ga ik weer vrolijk door met gezond eten, lekker bewegen en ontspannen. Om de critici meteen even voor te zijn: nee, ik heb niet de garantie dat ik nooit ziek zal worden of dat ik niet op vroege leeftijd ga overlijden. Maar daar doe ik het ook niet voor. Ik leef nu en met deze manier van leven voel ik me nu zo goed, dat ik optimaal kan genieten van iedere dag. Daarom wil ik goed voor mezelf zorgen. Want wanneer ik niet voor mezelf zorg, wie gaat het dan doen?
Dat genieten brengt me bijna automatisch bij het laatste voorbeeldexcuus: "dan kan ik niet meer genieten". Laat ik jullie wat dat betreft meteen van een droom afhelpen. Wanneer je gezond eet en leeft geniet je juist meer! Hoe dat zo? Nou, wat denken jullie van fit genoeg zijn, om van alles te gaan doen? Geen buikpijn te hebben, omdat je geen troep meer eet. Lekker kleding kopen, die gewoon lekker past en leuk staat, omdat je een figuur hebt, waar je je goed bij voelt? Energie hebben, om met je gezin of vrienden iets leuks te gaan doen in plaats van op de bank neerploffen, omdat je te moe bent?
Volgens mij is dat toch echt wel genieten en daarbij kun je juist meer genieten van eten, omdat je eindelijk weer proeft hoe het zou moeten zijn. Vrienden en/of familie over de vloer voor een
wijntje is net zo gezellig wanneer er in plaats van alleen maar chips en vette hapjes bijvoorbeeld rauwkost met humus en wat lekkere noten op tafel staat. Iets lekkers bij de koffie? Er zijn zoveel meer lekkere dingen dan alleen maar gebak of koek!
Daarnaast vind ik het altijd zo grappig, dat gezelligheid door zoveel mensen automatisch wordt gekoppeld aan het eten van gebak, koek of een vette hap. Alsof dat de enige voorwaarde is, om het gezellig te hebben met mensen. Het gaat mijns inziens toch juist om het gezelschap en de klik, die je voelt met de mensen, waarmee je samen bent?
Je kunt bij een gezonde lifestyle nog steeds heerlijk genieten van eten! Juist zelfs! Dus ook voor de bourgondiërs onder ons is er nog hoop zou ik zo zeggen.
Alle gekheid op een stokje: wanneer je écht wilt overstappen naar gezonder eten en leven, doe het dan ook! Gemakkelijk? Nee, dat is het zeker niet, maar je gaat je zoveel beter voelen, wanneer je de regie over je lichaam in eigen hand neemt. Zorg er goed voor, want je hebt er maar één!
Ik help je graag bij de overstap en laat je zien, dat ook jij het kunt!
Zonnige groeten,
Ingrid
