Vakantiekriebels...
Nog een paar nachtjes slapen, 5 om precies te zijn, en dan is het zover..... Ons vliegtuig zal ons dan naar Zuid-Afrika brengen. Naar het geboorteland van manlief, waar ook nog zijn familie woont.
Vier jaar zijn we er niet meer geweest, maar aangezien "de kriebels" toch weer kwamen hebben we begin dit jaar de tickets geboekt. Meestal is een aflevering van "Hello Goodbye" er niets bij, wanneer de familie ons weer in de armen sluit, de nodige tranen van blijdschap zullen weer vloeien.
Vakantiekriebels dus en niet zo'n beetje ook. De reis alleen al is voor mij genoeg om mijn buik te doen veranderen in een wirwar van rondvliegende vlinders van blijdschap en een lichte misselijkheid van de zenuwen voor de vliegreis. Tijd dus, om de door mij omarmde mindfulness en gebruik van ademhaling weer eens goed in de praktijk te brengen.
Want, wat is het gemakkelijk. Zeggen, dat je los moet laten wanneer je in het vliegtuig stapt en je hele hebben en houwen in de handen van iemand legt, die je niet eens kent. Wat is het gemakkelijk. Zeggen, dat je al in het vliegtuig gaat genieten van de vakantie en gaat beginnen met ontspannen. Doen is in mijn geval nog een tweede, maar toch ga ik er weer mijn uiterste best voor doen. Niet alleen voor mezelf, dat natuurlijk wel in de eerste plaats, maar ook voor man en dochters.
Ik zal dus mijn uiterste best doen de rust uit te stralen, die ik normaal gesproken ook schijn uit te stralen, laat het van binnen dan maar wat onrustig zijn.
Want, na een lange vliegreis, zullen we gaan genieten van familie, vrienden en een prachtig land. Genieten van elkaars gezelschap tijdens een echte Zuidafrikaanse "braai" met een goed glas Zuidafrikaanse wijn. Rondreizen, op safari gaan, walvissen spotten, winefarms bezoeken en wat zal het bijzonder zijn: onze meiden, die nu op een leeftijd zijn, dat ze bewust gaan zien waar papa vandaan komt; waar zijn roots liggen.
Daar kijk ik vooral naar uit, de vliegreis sla ik op het moment even over. Toch weet ik hoe ik me tijdens de vliegreis zo goed mogelijk ga wapenen tegen de opvliegende zenuwen: ademhalen..... Nu is dat natuurlijk sowieso wel handig, blijven ademen, maar ik heb het in dit geval over bewust naar je ademhaling gaan en je daarop concentreren. Daar heb ik al menig vliegreis mee doorgebracht en is mijn manier om weer rustig te worden.
Dat is het fijne van je ademhaling. Je hebt 'm altijd bij de hand en het kan er altijd voor zorgen, dat je bij jezelf blijft en niet meegaat met het zenuwachtige stemmetje in je hoofd.
Dit kun je op allerlei manier gebruiken: tijdens examens, sollicitatiegesprekken, ziekenhuisbezoek.... Genoeg momenten, waarbij de zenuwen je uit dreigen te schakelen en je ze kunt bedwingen met je ademhaling.
Op internet kun je veel informatie hierover vinden. Ik heb het geleerd tijdens m'n yogalessen, maar ik heb ook veel gelezen, mediteer veel en van daaruitheb ik me de technieken aangeleerd, die me al vaak ontzettend geholpen hebben.
Voor nu ga ik me vooral bezighouden met inpakken en voorbereiden op onze vakantie in het mooie Zuid-Afrika. Als ik m'n ogen dichtdoe en eraan denk, zie ik mezelf al daar, genietend van mijn geliefden en de natuur, heerlijk eten en prachtige wijn. Wat een mooi vooruitzicht....
Veel liefs,
Ingrid
