Laat los....
Binnenkort weer vakantie en ik weet niet hoe het met jullie is, maar binnen ons gezin is iedereen er aan toe. De kinderen lopen op hun tandvlees en doen de laatste toetsen en proefwerken met hun laatste beetje concentratie en energie wat nog in de lichamen zit.
Klinkt wel heel heftig, nu ik het zo omschrijf, maar ik wed dat de kinderen het echt zo voelen en zo komt het bij mij ook over. Nog een paar weekjes en dan is er alweer een schooljaar voorbij. Grappig eigenlijk hoe je leven vanaf het moment dat de kinderen naar school gaan, verloopt van schooljaar naar schooljaar. Een normaal kalenderjaar bestaat niet meer tot de tijd, dat ze gaan uitvliegen, maar op de een of andere manier wil ik daar nog niet aandenken. Daar zijn we nog lang niet aanbeland. Alhoewel…..
Time flies, dat is een ding wat zeker is. Dat realiseer ik me steeds meer, maar dat zorgt er ook wel voor, dat ik steeds meer bewust geniet van iedere dag met de leuke en minder leuke dingen. Je hoort het zo vaak: “Leef in het nu” en het klinkt als weer zo’n vreselijk cliché, maar het is een cliché wat wel klopt….dat dan weer wel.
De dingen die gebeurd zijn, daar kun je mooie of minder mooie herinneringen aan hebben, je kunt er van leren wanneer iets helemaal fout gelopen is, maar je kunt er niets meer aan doen. Je kunt het moment met geen mogelijkheid terughalen, ook al zou je dat nog zo graag willen. Nutteloos dus, om daar heel veel energie in te steken, door je onnodig zorgen te maken over wat je gedaan hebt. Leer ervan en ga weer door. Wanneer je sorry moet zeggen, om iets wat je gedaan of gezegd hebt, doe dat en ga door. Geniet van mooie herinneringen en maak nieuwe herinneringen, die net zo mooi zijn of misschien nog wel mooier en koester je herinneringen.
Wat ik wil zeggen is dit: leef niet in het verleden. Zo vaak hoor je mensen verzuchten: “had ik maar ….” of “was het maar anders gelopen” of “als ik nu maar dit of dat had gezegd”. Op zo’n moment stop je zoveel energie in iets wat gebeurd is en dat is zo’n zonde, want het levert je niets op. Datzelfde geldt voor het altijd maar vooruit kijken. Altijd leven voor een moment, wat misschien ooit komt.
Ik kan me herinneren dat ik nog maar een paar jaar geleden altijd aan het vooruit kijken was. Ik telde altijd af naar de volgende vakantie, het volgend weekend, maar daardoor stelde ik me helemaal niet open voor het nu, voor die dag. Ik kon me al zorgen maken over iets, wat misschien ooit zou gebeuren terwijl we allemaal weten, dat we maar één garantie hebben en dat is het de garantie van het moment waarin we nu zijn.
Ook zoiets, wat vreselijk veel energie kost en waarvoor je niets terugkrijgt: piekeren over iets wat zou kunnen gebeuren of al een hele dag plannen, terwijl er altijd wel iets tussendoor komt, wat die hele planning weer omgooit. Tenminste, dat is bij mij vaak het geval. Natuurlijk maak je je soms zorgen over iets wat komen gaat, daar ontkom je soms helaas niet aan. Wanneer je bijvoorbeeld een operatie moet ondergaan is dat vreselijk spannend en lijkt het me vrijwel onmogelijk daar heel relaxed in te gaan alsof het niets is. Dat is dan ook wel meteen weer een voorbeeld, wat (gelukkig) niet iedere dag voorkomt.
Maar kijk eens naar jezelf. Hoe vaak ben je je geen zorgen aan het maken over je kinderen of andere geliefden. Zou het wel goed gaan, wat als dit en wat als dat…. Laat het eens los en kijk wat er gebeurt. In 99% van de gevallen is er niets aan de hand en gaat het allemaal prima. Ja, inderdaad… Wat als die 1% toeslaat? Ja, dat kan inderdaad gebeuren, maar niemand in de hele wereld kan jou vertellen of er iets gebeurt en wat er dan zou gebeuren. Niemand heeft garanties en niemand is 100% veilig. Er kan altijd iets gebeuren, maar het is zo’n zonde je tijd te verspillen aan je zorgen maken over iets waar je sowieso geen controle over hebt.
Plannen is iets, waar je natuurlijk niet onderuit komt en dat hoeft ook geen probleem te zijn. Vaak kun je niet anders met werk, of een verjaardag die gevierd gaat worden. Het probleem ontstaat pas, wanneer je zo vasthoudt aan je planning, dat je niet weet wat je overkomt wanneer de plannen onverhoopt niet door kunnen gaan om wat voor reden dan ook. Zorg, dat je flexibel omgaat met alle plannen en laat de dag gewoon eens op je afkomen en zie wat er gebeurt.
Zo krijg je ook meer tijd vrij voor spontane ingevingen en gezellige momenten met mensen, die er echt toe doen in je leven. Heb je zin om die vriendin of vriend weer even te zien, die je al zo lang niet gesproken hebt? Bel gewoon of ga langs. En ja, natuurlijk hebben we het allemaal druk, maar zorg dan jij diegene bent, die wel af en toe tijd heeft voor een spontane ontmoeting, zonder dat het 6 weken van tevoren gepland is.
Geniet van het moment, pluk de dag en stop met zorgen maken over dingen waar je sowieso geen controle over hebt. Laat los en kijk wat er gebeurt….
Warme groet,
Ingrid
