Balans? Hoe dan?
Zo, ben ik weer. Ineens had ik weer zin in het schrijven van een blog. Ik las er namelijk eentje van iemand anders en ik kreeg de behoefte om ook mijn gedachten over dat "in balans zijn" te delen. We hebben het er allemaal over of willen het allemaal graag. Sexy? Nee, dat niet, verre van zelfs, maar wat is het fijn wanneer het lukt.
Meestal ben ik het wel, soms net zoals velen van jullie ook niet. Want soms werk ik net een dag teveel, omdat ik toch "ja" zeg en loop ik dus mezelf achterna. Soms pak ik toch dat stuk extra chocolade, omdat ik vind dat ik het "verdiend heb", terwijl ik die avond ook al een halve pizza achter de kiezen heb met net iets teveel mozarella.... Misschien is dat juist wel de balans trouwens. Meestal denken aan je gezondheid en soms ook gewoon even niet.
Over het algemeen eet en drink ik heel gezond. Tenminste, wanneer ik de reacties zie van mensen op wat ik wel of niet eet, dan neem ik dat aan. En ik denk ook wel dat het klopt. Ik doe m'n best zo puur en onbewerkt mogelijk te eten en traktaties op mijn werk sla ik vaak over. Eigenlijk niet eens, omdat ik het met opzet niet wil en me ontzettend inhoud, maar omdat het me 9 van de 10 keer niets doet. Ik ben er niet (meer) mee bezig. Maar soms, wanneer het voor mij de moeite waard is, dan doe ik wel gewoon mee. Wanneer er getrakteerd wordt met een Brokking gebakje bijvoorbeeld, of een stuk lekkere, zelfgemaakte appeltaart. Want wanneer ik iets eet, wat eigenlijk niet zo gezond is, moet het wel de moeite waard zijn. Een zak met kleine Twixjes, iets wat op mijn werk maar al te vaak voor het grijpen staat, is het voor mij gewoon niet waard. Niet meer.
Grappig ook hoe mensen vaak denken dat je gezond eet puur voor "de lijn". Want ik ben toch slank? Waarom zou ik dan zo gezond eten? Laat ik dat even uitleggen. Ik eet zo gezond mogelijk, omdat ik me er VEEL BETER bij voel, meer energie heb, minder vaak ziek ben en minder last heb van kwaaltjes, mijn migraine-aanvallen tot minimaal gereduceerd zijn. Leuk bijkomend verschijnsel, dat zal ik niet ontkennen: ik ben sinds 4 jaar helemaal stabiel qua gewicht met af en toe een kilootje of 2 meer of minder. Gewoon wat kleine schommelingen, niets spectaculairs. Wanneer ik mijn kleding van een vorig seizoen weer aandoe past het gewoon. En ja, dat scheelt een hoop frustratie.
Wegen doe ik overigens ook niet meer, ik voel aan m'n kleding precies of het net wat te strak zit of prima past. De weegschaal is te lang een frustrerende factor geweest in mijn leven, die mijn dagen maar wat vaak verpest heeft in het verleden.
Hoe ik dat doe? Want dat is natuurlijk de vraag. Gisteren had ik het er nog over met iemand en al pratende kwam ik eigenlijk tot de conclusie, dat het me het best lukt wanneer ik niet te zeer probeer in balans te zijn. Gewoon wat meer loslaten en meer luisteren naar m'n lijf. Want dat is wat we eigenlijk niet doen. We zijn vergeten hoe het moet. Je lijft geeft namelijk echt wel aan of het vol zit, dat het alle troep die we vaak eten helemaal niet prettig vindt of dat je je lijf net wat teveel pusht met alweer een workout. Of dat je lijf juist wat beweging nodig heeft na een dag heel lui zijn.
Het afgelopen halfjaar ben ik erg bezig geweest met trainen voor een halve marathon. Ik had een doel, een trainingsschema en daar ging ik voor. En hoe... Natuurlijk super om een doel te hebben en daarvoor te gaan, maar dit doel paste achteraf gezien helemaal niet bij mij. Na het finishen in Madrid wat overigens fantastisch was, gaf m'n lichaam aan het verre van fantastisch te vinden. Pijn in m'n knieën, enkels, rug en ieder rondje hardlopen wat ik daarna deed was een inwendig gevecht totdat ik besloot even niet meer te gaan hardlopen. Er zat ook niets anders op, want de pijn in m'n knieën was zo heftig, dat ik niet eens meer kon rennen.
Ik moest dus wel luisteren naar m'n lijf. Eigenlijk riep m'n lijf al veel langer dat het niet ging, maar ja, dat doel hè.... Het grappige is, dat ik nu ik weer op relaxte manier hardloop, fiets, wandel, surf en m'n yoga-oefeningen doe, mijn knieën weer helemaal pijnvrij zijn en ik ook wat de andere pijntjes en kwaaltjes betreft weer kan lachen.
Daarmee wil ik niet zeggen, dat je geen doel zou moeten stellen voor jezelf en niemand een halve of zelfs hele marathon zou moeten gaan lopen. Als dat is waar je gelukkig van wordt en goed bij voelt is dat natuurlijk super. Maar blijf wel voelen of dat ook echt het geval is. Mijn hardloopmaatje in Madrid traint vrolijk door voor de volgende halve marathon en ik weet zeker, dat zij ook ooit een hele gaat lopen. Alleen weet ze dat zelf nog niet ;-). Ik sla over en heb besloten mezelf een break te geven voor wat betreft al te heftige doelen.
Wat ik bedoel te zeggen is, dat het belangrijk is bij jezelf te blijven om je leven een beetje in balans te krijgen. Natuurlijk moet je daarvoor soms even uit je comfort zone, zodat je ook leert wat wel en niet bij je past. Ik ben ontzettend dankbaar, dat ik in april de halve marathon hebben kunnen en mogen lopen in Madrid met één van m'n liefste vriendinnen. Een herinnering, die ik nooit meer vergeet. Een nieuw doel komt er vast en we hebben het er al over gehad, maar dit keer zorg ik dat het doel beter bij me past.
Want, en dan kom ik toch weer terug bij dat vreselijke clichéwoord: balans, ik was al een tijdje uit balans, doordat ik mezelf teveel pushte in een richting waar m'n lijf helemaal niet heen wilde. Nu dat over is, voel ik me weer goed.
Zo gaat het ook met gezond eten, zorgen voor genoeg rust en ontspanning. Eigenlijk ben je altijd op zoek en ga je mee met wat er gebeurt in je leven. Want soms gebeurt er ineens iets, waardoor je volledig uit het veld geslagen wordt en moet je een nieuwe manier vinden om daarmee om te gaan. Misschien is dat dus wel het antwoord en moet je eigenlijk niet te hard proberen "in balans te zijn". Gewoon, nou ja gewoon, zoals een boom meedeinen met wat gebeurt en vooral flexibel proberen te zijn....en loslaten wanneer je niet kunt veranderen aan een situatie. Hoe moeilijk dat ook is.
Is er iets wat je wilt en kunt veranderen? Maak de keuze om het doen en ga ervoor. Is er iets waar je je aan stoort, maar geen invloed op uit kunt oefenen. Laat het gaan! Het heeft geen zin je druk te maken over dingen waar je verder niets aan kunt veranderen. "Gemakkelijk gezegd!", ik hoor het je zeggen, maar het is wel te doen. Concentreer je op de echt belangrijke zaken in je leven: je naasten waar je van houdt en waar je zo graag tijd mee doorbrengt, je passie, een hobby, sport of wat dan ook, waar je veel energie van krijgt en vergeet dan vooral ook niet je gezondheid.. Eigenlijk is dat uiteindelijk het grootste goed, want zonder je gezondheid kun je amper genieten van alle mooie dingen in het leven.
En zo komen we weer bij de reden, waarvoor je eigenlijk zo gezond mogelijk zou moeten leven: je gezondheid. Eet niet alleen maar gezond wanneer je die paar kilo's kwijt wilt om weer in je bikini te passen of dat leuke jurkje weer aan te kunnen in de zomer en het daarna weer te laten gaan. Leef gezond, zodat je je fit genoeg voelt, om van alles te kunnen ondernemen. Je energie genoeg hebt om te werken, sporten, leven, genieten en lief te hebben. Want het maakt echt wel uit!
Je voelt je futloos en moe bij het eten van teveel suikers, verkeerde vetten en etenswaren zonder enige voedingswaarde. Je lichaam heeft energie nodig om van het leven te kunnen genieten en geloof me, die energie krijg je niet van energydrinks, snoep en fast food.
Iedere keer weer zie ik het voor mijn neus gebeuren wanneer cliënten
eindelijk voor zichzelf kiezen en goed voor zichzelf gaan zorgen met echt goede voeding, beweging en last but not least ontspanning en rust. Ze krijgen weer energie, gaan stralen, verliezen langzaam maar zeker hun overtollige gewicht en voelen zich weer fit genoeg om ook echt te genieten van het leven!
Probeer het ook gewoon. Iedereen kan het, dus jij ook! Heb je een steuntje in de rug nodig? Ik help je ontzettend graag met de overstap naar lekker, gezond en weer fit genoeg om alles te doen wat je wilt om alles uit dit leven te halen en te genieten.
Voor nu wens ik jullie allemaal een heerlijke zomer, geniet van alles wat je lief is en ben dankbaar. Iedere dag weer, want iedere dag is een kadootje!
Liefs,
Ingrid